nie wie moja dusza...
"pod obrazkiem facio..."
nie wie moja dusza
czego pragnie dzisiaj
nie wie i się wzrusza
i przytula misia
baranka czy pieska
wybrać nie potrafi
wzruszona niebieska
zerka z fotografii
na ścianie monidło
pod obrazkiem facio
widać, że mu zbrzydło
bo i po co, na co
Boga nóg nie tyka
niech inni to robią
woli wypić łyka
i być dalej sobą
na drugim obrazku
jak w elementarzu
oczy pełne blasku
wieki całe marzą
nie wie moja dusza
bez planu zostanie
do boju wyrusza
na życia spotkanie...
autor
marikarol
Dodano: 2015-05-19 00:00:35
Ten wiersz przeczytano 1241 razy
Oddanych głosów: 23
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (24)
No i oto przecież chodzi,
żeby duszę z życiem godzić!
Pozdrawiam!
Witaj Karolino:-) . ładna refleksja. Wyruszaj na to
życia spotkanie. Miłego dnia:-)
ciekawie refleksyjnie i z nadzieją, pozdrawiam
Fajny wiersz.
Miłego dnia :)
Niezłe.
Pozdrawiam, Marikarol
Życiowa refleksja,ze smutną nutą,
ale na końcu pojawia się w niej optymistyczna
nadzieja,to dobrze.
Fajny wiersz,lekko napisany.
Pozdrawiam,dobrej nocy życząc:)
Super rymowanka,pozdrawiam serdecznie
Przytulasek! - BUZIACZEK
mamidło? CHYBA MONIDŁO!