Mam nadzieje, wspomnienie

znowu przed lustrem stoje,
patrze w zamyslone oczy swoje,
zastanawiam sie co robilem,
czy tak bardzo sie zmienilem?
nie znam zadnej odpowiedzi,
nie slysze wlasnej juz spowiedzi,
czas plynie, a ja na nim serfuje,
od momentu do momentu podrozuje.

wtedy, Mam nadzieje, ze dostane jakis znak,
mam nadzieje, ze zrozumiem ten swiat,
mam nadzieje, ze nie lece wciaz w dol,
wierze, ze pokoj to tego miejsca krol!

znowu przed tym oknem stoje,
patrze na zielone blonie w dole,
nie wiem czego wypatruje,
w mej glowie znowu sie kotluje.
co tam tkwi gdzies daleko?
co to czyni swiat kaleka?
w gorze blekitu zatracenie,
chociaz jego juz nie zmienie.

wiec, Mam nadzieje, ze dostane jakis znak,
mam nadzieje, ze zrozumiem ten swiat,
mam nadzieje, ze nie lece wciaz w dol,
wierze, ze pokoj to tego miejsca krol!

znowu stoje nad tym grobem,
serce swoje puszczam przodem,
lzy splywaja po mej duszy,
spokoj ducha znow sie kruszy.
czemu ludzie tak okrutnie,
czynia ze swego zycia klotnie?
znowu ktos za to zaplacil,
tylko szatan sie wzbogacil.

ale, Mam nadzieje, ze dostane jakis znak,
mam nadzieje, ze zrozumiem ten swiat,
mam nadzieje, ze nie lece wciaz w dol,
wierze, ze pokoj to tego miejsca krol!

autor

Emptylessness

Napisany: 2009-09-04 Dodano: 2009-09-04 12:20:17

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie