Nie wszystko
Ile czasu przeleci,
nim zdołamy zrozumieć
że nie wszystko co świeci,
mądre jest, i brzmi dumnie.
Radość smutkiem się skryje,
włos siwizną przyprószy,
losy będą niczyje,
a cierpienie nie wzruszy.
My samotni starością,
oczy łzą zalejemy,
i pojmiemy z przykrością,
że nie blaskiem żyjemy.
Tylko tym , co dotyka,
gładzi nas po ramionach,
bo do serca przenika,
jako dobroć skończona.
To zwyczajna tak miłość,
omijana w wspomnieniach,
z którą dobrze nam było,
której nikt nie doceniał.
autor
Grand
Dodano: 2010-12-04 10:59:28
Ten wiersz przeczytano 589 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (6)
Złoto w domyśle..OK..Bo i świeczka świeci..i latarnia
:)..
Skorzystałam z podpowiedzi. Myślę, że jest lepiej niż
było. A tak w ogóle to myślałam o tym, żeby to nie był
wiersz tylko piosenka. Tylko muzyki brak:(( Pana
wiersz też mi się podoba:))
"z którą dobrze nam było,
której nikt nie doceniał." prawdę piszesz!! podobało
się...mi:))
bo piękne są tylko chwile, a codzienność wystarczy
żeby nie bolała :)
"Ile czasu przeleci,
nim zdołamy zrozumieć
że nie wszystko co świeci,
mądre jest, i brzmi dumnie..." - ten fragment
najbardziej do mnie trafia. Bardzo podoba mi się cały
tekst. Pozdrawiam
..."której nikt nie doceniał". Czasami nie doceniamy
miłości, to prawda!+]