Nie zapomnę

Zapomniałem swojego życia, swoich uczuć, swych myśli, których było tysiąc w jednej chwili.
Żyję, ale nie wiem jak żyłem wcześniej i nie chcę wiedzieć jak będę,
Nie nauczyłem się pamiętać, nie było nikogo, kto by mnie poprowadził
Teraz nic nie wiem o samym sobie
Każdy kolejny dzień jest dla mnie tym pierwszym, który próbuję zapamiętać, aby móc mieć swój życiorys
Myślę, że może mi się przydać
Siedzę i piszę o niczym a tak bym chciał o czymś
Nie pamiętam twarzy, słów, gestów
Gdzie jestem? A gdzie byłem?
Czy wogóle teraz jestem?
Nieważne jutro i tak zacznę kolejny, nowy dzień
Może spotkam gdzieś jakiś życiorys którego nikt nie będzie chciał – przygarnę go i będzie mój, tylko mój
Nie będę się Nim z nikim dzielił, schowam go gdzieś
Będzie czekał na swój czas, jak będzie potrzebny to go wyjmę
Mam nadzieję, że nie zapomnę gdzie jest.

autor

radzik

Napisany: 2007-01-14 Dodano: 2007-01-18 23:12:44

Ten wiersz przeczytano 435 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie