Nie zapomnę Ciebie Ojczyzno

Dzisiaj szepczę drżącym, rozbolałym głosem
"zmiłuj się mój Panie nad tułacza losem".
Oby żaden Polak w świecie się nie starzał.
Kocham Ciebie Polsko – w pacierzu powtarzał.

Nigdy nie zapomnę kołyski drewnianej,
pochylonej twarzy mamy ukochanej.
Znaków krzyża palcem na główce czynionych
i tych ust matczynych rzewnie rozmodlonych.

Życzę Tobie szczęścia Ojczyzno wyśniona.
Jesteś dla mnie dumą, skarbem, wymodloną.
Życzę mądrych ludzi w dobrym kierowaniu.
By starzec z kaleką był w poszanowaniu.

autor

bronislawa.piasecka

Napisany: 2021-11-05 Dodano: 2021-11-12 17:55:23

Ten wiersz przeczytano 2037 razy

Oddanych głosów: 29

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Święta

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie