Nie zbluźnię…

Nie podetnę drzewa z którego czerpię soki
Nie plunę na ojczystą ziemię
Będę całowała każdą jej grudkę
Każdy skrawek ziemi po którym stąpam
To jest krew i pot moich przodków
To łzy matki wylane nad grobem syna
Bohatera który oddał życie za moją wolność
Za Ojczyznę którą kochał
Polska- to słowo zobowiązuje
To symbol który wciąż przemawia
Który tak wiele kosztuje
Nie będę podła, nie zbluźnię
Daru tak wielkiego nie zaprzepaszczę
Będę budować to co tak bardzo kocham

autor

Martysia07;)

Napisany: 2006-09-22 Dodano: 2006-09-22 20:32:10

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie