Nie zostawię cię

Kucam cicho w kącie cienia
Jakby w wieży chory trąd
Nasłuchując chwil wytchnienia
By spróbować uciec stąd

Jego zmysły wyczulone
Złapią wszystek ludzki dech
Białe skrzydła rozmarzone
Omijają ziemski pech

Schowa smutek, skryje czas
Ludzkości najgorsze odkrycia
Zabije grzech, odbuduje nas
Da wspomnienia bez rozmycia

To Archanioł, tak go zwą
Dzisiaj po mnie przyszedł on
Do pokoju wszedł z nadzieją
By mnie znaleść, zabrać w toń

Ciągle siedzę w mroku zła
Tam gdzie nie dostrzeże mnie
Z moją dłonią ręka twa
Nie bój się, nie zostawię cię

autor

detrit

Napisany: 2005-04-20 Dodano: 2005-04-20 12:09:23

Ten wiersz przeczytano 759 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie