***/niebo leniwie chmurzy się /
niebo leniwie chmurzy się
w taki dzień
niewiele cieszy mnie
niebo znienacka płacze
roniąc łzy niczym groch
a siedzę tu –
nie mogąc ruszyć się na krok
od czasu do czasu
gdzieś na niebie
pioruny błysną
a ja –
czuję ,
że mało dla kogo
jestem osobą bliską
Warszawa 3.8.2010
autor
Tomasz Rudnicki
Dodano: 2010-08-09 08:46:46
Ten wiersz przeczytano 444 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
głowa do góry chmury wiatr rozpędzi a smutek uśmiech
rozjaśni...pozdrawiam
Witaj! Dla mnie klimat wyjątkowo smutny głównie przez
ostatnie strofy. Wiersz ładny. Pozdrawiam!