nieco
w rakiecie wokół ziemi
ja(ś) na niej wokół słońca
widzą planetę z daleka
ja(ś) stojąc na niej z bliska
rośliny przed i za płotem
jedna dzika chroniona
ta z ogródka zjedzona
cóż jej życie nie cierpi
pozory wiedzy fragmenty mądrości
dzikość cel sens etyka prawo
by dać znaczenie życiu śmierci
patrzy w tarczę słońca
motyka wypada cicho
dezercja z mitu o dezercji
jaś umrze jak każdy obecnie
głupi nieco inaczej
już nie świadom inności
i nie własnej mądrości
sługa genów
służka memów
kurtyna
nieco buczenia
nieco zdziwienia
nie ma bisów
sporo niezrozumienia
premiera pierwszego-ostatniego
przedstawienia
Komentarze (12)
witaj
bardzo ciekawie napisany
wielowątkowy
zatrzymujesz
pozdrowionka
Wciągający przekaz. Rozbudza wyobraźnię i skłania
czytelnika do refleksji nad życiowymi kwestiami
obecnego świata.
Pozdrawiam.
Marek
Świetny i niebanalny wiersz.
Fantastycznie ! Pozdrawiam :)
oryginalnie i niebanalnie skłaniasz do refleksji...:)
pozdrawiam i życzę miłego dnia :)
Ciekawie. Ja bym nieco poprzestawiała, by pozbyć się
gdzieniegdzie rymów.
Życiu sens jest nadany, ale nie każdy chce dotrzeć.
A umrzeć nie wszyscy zdążą...mz :)
Pozdrawiam :)
Jeszcze dodam, że moje pierwsze skojarzenie to baśń
"Jaś i magiczna fasola" - tak samo my, ludzie,
czepiając się Ziemi, w swojej nienasyconej chęci
zysku wysysając z niej ponad miarę surowce, życie,
pniemy się w górę.
W górę?
Pozdrawiam jeszcze raz:)
Ja również jestem pod olbrzymim wrażeniem tych
niebanalnych wersów.
Pozdrawiam serdecznie :-)
Ależ mądre przemyślenia...!
Jestem pod wrażeniem wiersza, szczególnie trzecia i
piąta strofy mnie wbiły w ziemię/Ziemię.
Pozdrawiam serdecznie
Mówią,' głupi Jaś', czego się Jaś nie nauczył... ',a
tu jakąś kwintesencją Jana-filozofa.
Ciekawie.
Pozdrawiam :)
Ja też na to wszystko patrzę, i oddaję hołd temu kto
to tak perfekcyjnie wykonał;