Nieidealnie

***

Znaleźć kawałek wszechświata...
W tajemniczej przestrzeni między zziębniętymi palcami.
Odepchnąć czas,
umieścić go między schematami,
szukać nadrealnym językiem
po szarej, śliskiej ścianie...

Kiedy ciało jest granicą,
białym krukiem skarg
wirującym w spazmatycznym tańcu nicości...
Kiedy
krzesło to po prostu krzesło,
przytwierdzone do swojego jestestwa
beznamiętną rzeczywistością...

Szukać
uniesień oddechu,
być tam,
gdzie miłość macha wesoło stopami
wprawiając w wibracje
ciepłe, pastelowe powietrze...

Sny niecierpliwe,
czyny małostkowe,
nadzieja w masce obaw,
strach przed jutrem...

Idąc na przekór,
a mimo to poza,
ruchem powiek łechtanych przez zapach poranka,
witać to miejsce,
gdzie granicą jest brak granic.
rażący swym pozytywem...

Nieidealnie.
Znalazłam.

***

autor

breeze

Dodano: 2006-07-01 13:19:52

Ten wiersz przeczytano 768 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie