o niej

Niech litery pala sie ze wstydu
niech plona i zemdla zmysly
aby zaraz potem rozwialy sie w nicosc
i cisze wylekla
A pachnace cienie za oknem mym
suna posrod jesiennych, chlodnych oddechow
do miejsc gdzie przystepu nie ma mysl kontrolujaca
A moje spragnione oko wypatruje Ciebie
bladzacego w pustej przestrzeni

Ta obsesja na Twoim punkcie ...
Znow ponury ciasny dzien
przytlaczajca dzikosc nagich mysli
i wypuszczasz mnie z rak swych

..czy Ona..
potrafi nadac chwili nute romantyzmu?
czy jej szalona namietnosc wypelnia dusze
slodkim zapachem
wrazliwymi westchnieniami
i gorzka rozkosza?
czy potrafilaby odnalezc Ciebie posrod szmetu gasnacego?
wpatrzona w kaluze drzace od kropel padajacych
jej oczy pozostaja matowe i niewzruszone
widzisz siebie w niej?
czy pragnie uchylic kawalek bezchmurnego nieba tylko dla Ciebie?
czy w rozkosz wplata lze?
czy..
Twoje serce bije w niej?

Szczerym glosem duszy ludzkiej
w noc bezdenna ukladam modlitwe
bo malgre tout
zmienna gra niespodzianek
i zagadka niepojeta.

autor

Anna.

Dodano: 2007-11-07 16:11:30

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie