Niemy krzyk

Krzyczy moja dusza coraz głośniej,
Z dnia na dzień dla Was bardziej niewidocznie...
Bo twarz uśmiecha się radośnie
Udając, że życie jest wspaniałe,
Że w szczęściu mijają miesiące całe.
Lecz w dusz innych tłumie
Tej jednej chyba nikt juz nie rozumie.
Nikt sie nawet nie stara... nie próbuje
Obojętność ta jak nóż w sercu kłuje...
Serce to jeszcze gorące... jeszcze jakby bijące..
Bo przecież nadzieja ostatnia umiera..
To ona ostatni oddech odchodząc zabiera.

...napisany kiedyś... ale w jakiś sposób ciągle aktualny...

autor

~somebody~

Dodano: 2006-08-16 20:27:21

Ten wiersz przeczytano 454 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie