Nienawiść

Popatrz moje łzy nie płyną już strumykami nieszczęść.
Dawno już odeszly myśli przepełnione nienawiścią.
Moje usta nie wymawiają już twego imienia.
Spojrzeń twych brak wzmocnił mnie teraz tak jak dawniej mogę żyć.
Tylko że nienawiść narodziła się.
I bląkam się między życiem a snem.
Moim koszmarem sennym jesteś ty.
Czuję lęk bo gdy budzę się mogę znów inaczej patrzeć na ciebie.
I dlatego znów uciekam.
Lecz nienawiść rodzi się.
I błąkam się między życiem a snem.
Niestety nienawiść z miłości narodziła się.
Błąkam się między tobą a snem.

autor

Mrówka_13

Dodano: 2006-07-14 13:53:10

Ten wiersz przeczytano 467 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie