Nieobecna (moja miłości...)

Ona zawsze
miała niewidoczne
kwiaty we włosach
targały nimi
wiatry..
i burze

Zasypiała powoli
patrząc jak gaśnie
ostatnia świeca
pozwalająca ludziom
spać spokojnie..

Swoją dłonią
okrywała sieroty
leczyła rany
tamowała serca

Była natchnieniem poetów
sprzed milionów tysiącleci
nim powstała ziemia
a planety zaczęły się poruszać...

Była niedokończoną historią
pragnieniem kochanków
celem każdego życia
i chyba najdłuższą drogą

Moja miłość - była chorobą
na którą nikt nie znalazł lekarstwa
i trudno powiedzieć, nawet w XXI wieku
czy jest postacią pozytywną
czy okrutnym żartem świata...
....


??

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2008-05-13 Dodano: 2008-05-13 14:41:07

Ten wiersz przeczytano 406 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie