Bo życie puka do drzwi

Świat zapragnął
mojej zagłady
tysiącami krzyków
wydartych żywcem
z gardeł..
zawołał - Zgiń

A ja ?
Chodząca ludzka ironia
oślepiona życiem
łapiąca każde tchnienie
w drżące z radości dłonie
bawię się
w kotka i myszkę...

Świat odwrócił się
niezauważony przeze mnie
Chciał mnie popchnąć
bym spadła z urwiska szczęścia
bo skoro im nie udało się
złapać swojego anioła za nogi
to ja też...
mojego muszę puścić...

a ja?
przypięta złotym sznurem
do Twojej ręki
wole umrzeć z miłości
niż żyć w sztucznym świecie
masek ludzkich...

Ah...
gdybyś Ty wiedział
jak bardzo Cię kocham...

autor

Angel-in-dark

Napisany: 2008-05-02 Dodano: 2008-05-02 22:21:17

Ten wiersz przeczytano 520 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Wesoły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie