W niepamiętanie
Gdy przejdziesz przeze mnie
w niepamiętanie
raz jeden pozwól nam zbłądzić
na polanach rozpostartych
zasypanych słońcem
po deszczowym oddechu
ułożeni na mchu zmęczonym ciałem
odlecimy w korony drzew
aż po krawędzie nieba
gdzie się miłość zagnieździła
na szept i kołysanie
bez opamiętania szaleństwo nieziemskie
na szczęśliwe trwanie
aż w niepamiętanie
autor
Xenia1
Dodano: 2016-09-20 21:53:51
Ten wiersz przeczytano 745 razy
Oddanych głosów: 11
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (19)
Romantyczne
hm... "raz jeszcze pozwól"...
(OLA) marzenia mnie nie opuszczają. Dziękuję za
odwiedziny. Pozdrawiam wyśnieniem.
Dziękuje Oleńko . Pozdrawiam wieczornie.
Cudowne może być takie niepamiętanie przeplecione
takim a nie innym, czyli romantycznym marzeniem;)
Pozdrawiam jak zawsze serdecznie i z uśmiechem:)
Ładnie Xeniu
Pozdrawiam:-)
Mms pozdrawiam serdecznie, miłego wieczoru - dziękuję
za odwiedzinki.
Magnolia dziękuję za miły komentarz. Pozdrawiam
serdecznie, miłego wieczoru. .
Takie niepamiętanie - zapamietałe.
Fajnie Xeniu:)
Pomarzyć wolno nawet wskazane,co za życie bez nich
.Miłość to taki wdzięczy temat można pisać w
nieskończoność .
Wkradł się chochlik, dziękuję wena. Pozdrawiam
serdecznie, miłego wieczoru.
Rozmarzyłam się :)
Xeniu, rozdziel 'przeze mnie', będzie ok.
Cieplutko pozdrawiam :)
Miło mi źe zaglądasz do mnie. Pozdrawiam serdecznie,
miłego dnia.
Rozmarzony ciepły wiersz.
Serdeczności:}
Ładny! pozdrawiam serdecznie.