Niepewność

Co noc leżąc naga

przed Twoim osądem

zapieram w sobie ostatnią słoną prawdę

Co dzień idąc w Twój cień

wącham kwiat niepewności..

Od jutra zupełnie się zatracę

w Twoich perłowych baśniach.

Przedwczoraj spijałam

chłód każdej samotnej nocy,

już dzisiaj dmucham na wrzątek,

który wlewasz mi do esencji

mych dni

i czekam na ostatnie słowo.

Niezdolna nawet oddychać

tłumię w płucach krzyk i żal

zatruta naszą miłością.

Deptam po słońcu nadzieji pięknej

by zabić jej ciche słowa,

że dalej będzie malinowo

i zawsze cudownie

na Twoich marzeniach.

Kłóci się jutro i wczoraj

a zaraz usłypia głupia myśl,

przychodzi słodki sen

by zabrać mnie do Ciebie...

autor

Agusiaczek82

Dodano: 2006-03-14 12:30:14

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie