Niepokój

Zabierasz mi oddech
można oddychać bez duszy
szeptem

zaakceptuję wyrok
przyjmę do wiadomości
datę końcową
koniec okresu przydatności
utylizację
produktu ubocznego

zamknięty
nie wyznaczam miejsca
dla światła
cienia
siebie

cztery ściany doby
przecieram okna
ze zdumienia
poskładać się
z fragmentów
nieświadomie zacisnąć
pięść szaleństwa

to wciąż zbyt marna odpowiedź
na drwinę czasu.

08.12.2010 r.

autor

Diogenes

Napisany: 2010-12-08 Dodano: 2010-12-08 01:16:17

Ten wiersz przeczytano 485 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie