Niepokój
Przedwiośnie wzejdzie przebiśniegiem,
rozjaśni szarość dni marcowych,
przebije się, jak wilka skowyt
poprzez chłód nocy, i wybiegniesz
czując niepokój. Rozbudzona,
patrząc w księżyca bladą pełnię
i gwiazd tysiące, nadaremnie
szukasz spokoju. Lecz czy zdołasz
żar myśli stłumić? Niepodobna.
Lepiej się poddaj i ulegnij.
Niech zauroczy nieba srebrnik.
Zanurz się w nocy. Magię odnajdź
kolejnej wiosny, z bzem i deszczem
budzącym zmysły. Wkrótce przyjdzie.
Zabrzmi muzyką świerszcza skrzypiec.
Rozśpiewa w lasach cichą przestrzeń.
Komentarze (50)
Przepiękne oczekiwanie na cud natury,pozdrawiam
wiosennie :)
Niepokój który w okresie zimy schładzał nasze serca
lada dzień zniknie ogrzany wiosennym ciepełkiem...
piękny wiersz, pozdrawiam Cię serdecznie Mariuszu
Pozdrawiam i dzięki
piękny wiosenny wiersz...pozdrawiam
niespokojna noc przed wiosną...piękny obraz
Czekam z utęsknieniem na wiosnę i nowe nadzieje,
uczucia, tęsknoty :) Z wielkim podobaniem :)
Jestem wielkim miłośnikiem przyrody i wszelkich
wierszy o niej, szczególnie tych uroczych.
Miło poczytać :)
Dobrego dnia.
Też czekam z niecierpliwością...ładny wiersz;)
Super ten niepokoj. Super oczekiwanie. Super poezja. Z
uklonami :)
Piękno poezji jest w metaforach.
Szacun za talent Mariuszu
Pozdrawiam :)
Pięknie, romantycznie, ciepło, przedwiosennie... I
zgadzam się z przesłaniem - lepiej ulec wiośnie,
niepokoje zostawić za sobą :)
Pozdrawiam :)
Witaj Mariuszu:)
Jeszcze troszkę i będzie nam kwitnąć pełnią:)
Pozdrawiam:)
Przeczytałam z przyjemnością ten optymistyczny wiersz,
opiewający czar wiosennej aury.
Pozdrawiam i życzę miłego dnia.
Miło by było, może nadejdzie w końcu; pozdrawiam
serdecznie.