Niepokój
Przedwiośnie wzejdzie przebiśniegiem,
rozjaśni szarość dni marcowych,
przebije się, jak wilka skowyt
poprzez chłód nocy, i wybiegniesz
czując niepokój. Rozbudzona,
patrząc w księżyca bladą pełnię
i gwiazd tysiące, nadaremnie
szukasz spokoju. Lecz czy zdołasz
żar myśli stłumić? Niepodobna.
Lepiej się poddaj i ulegnij.
Niech zauroczy nieba srebrnik.
Zanurz się w nocy. Magię odnajdź
kolejnej wiosny, z bzem i deszczem
budzącym zmysły. Wkrótce przyjdzie.
Zabrzmi muzyką świerszcza skrzypiec.
Rozśpiewa w lasach cichą przestrzeń.
autor
MariuszG
Dodano: 2019-03-03 10:16:37
Ten wiersz przeczytano 2644 razy
Oddanych głosów: 48
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
kojąco
Już niedługo z nową nadzieją :)
miłej niedzieli:)
Proroczo i zmysłowo:)
Pozdrawiam
Mnie także podoba się ten wiosenny niepokój, w treści
i formie (z rymami okalającymi). Czy nie lepiej
brzmiałoby przedostatni wers z."
"Wkrótce przyjdzie" od "Przyjdzie wkrótce"? Miłej
niedzieli:)
Piękny.Pozdrawiam serdecznie.