Niepoznana choć Poznana
I kroczy w ciemności spowita niczym
Śmierć,
Jej Skóra biała jak biały jest Śnieg,
Jej Oczy błyszczące tak jak najpiękniejsze
Gwiazdy,
Jej Uśmiech oślepia niczym światło rozbite
przez Kryształ,
Jej dotyk Mnie Uskrzydla,
Jej Duszy chęć poznania wprost Mnie
Otumania.
Lecz Ona jak i Ja Samotna jest!!!!!!!!!
Jeżeli do tego dotrze Ona, to Moja Droga bedzie Skończona. :)
autor
BuLeUsZ
Dodano: 2006-10-03 22:29:20
Ten wiersz przeczytano 401 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.