Nieśmiertelna Miłość
Wiersz dedykuje Gosi Indii „Mgiełce” z którą wspólnie dzielimy radości, i smutki dnia codziennego.
Dotykiem słodkich ust zbudzony.
Każdego dnia, o wschodzie słońca.
Świat co na nowo narodzony.
Niech miłość przetrwa aż do końca.
Dotykiem ust twych gdy tuż przed snem.
Do snu się kładziesz we mnie wtulona.
I tak zasypiasz, i wstajesz z kolejnym
dniem.
Choć czasem bywasz zagubiona.
Dziś, i na zawsze już siebie kochamy.
Płatkami róży rozkwita nasz kwiat.
Bo już nie sami, bo niebo w swym życiu
mamy.
Kwiatem miłości zakwitł nasz świat.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.