Niespełniona miłość

W księżycowej poświacie
w sukience z mgieł
z włosami w nieładzie

bosymi stopami
dotykając posadzki
klasztornych krużganków

zwinna i szybka
kamiennymi schodkami
biegła nad jezioro
spotkać się z ukochanym

jeszcze kilka kroków
jeszcze chwila
w ramiona mu padnie
do serca przytuli...

księżyc taktownie
skrył się za chmurką

w jeziorze jakby szczupak
ponad toń wyskoczył
i przepadł w głębinach
kręgi pozostawił na wodzie
i cisza...

zniknęło widmo dziewczyny
powróci tu w następną
noc księżycową
i tak od 100 lat...

miłość niespełniona
nigdy się nie starzeje
nigdy nie umiera...

nad jeziorem
snują się mgły
powiew wiatru
niesie zapach
uśpionych lasów

cisza...

autor

loka

Napisany: 2016-01-23 Dodano: 2016-01-23 15:16:45

Ten wiersz przeczytano 1794 razy

Oddanych głosów: 50

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie