Nikt nie wie

Gdy noc w me okno spojrzy
Kiedy Anioł swe skrzydła złoży
Gdy Pan we śnie stanie nade mną
Kiedy kwiaty na polu miłości zwiędną
Nawet gdy piekło stanie się niebem
Kiedy Bóg nie będzie już jeden

Gdy na zawsze już Słońce zniknie
I miejski szum na wieki zamilknie
Jeśli nawet Ziemia przestanie się kręcić
Jeśli zwycięzców będzie się śmiercią wieńczyć

Gdy wiary podstawą stanie się grzech
A w żyłach mych zatrzyma się krew
Kiedy odbiorą mi życia skrzydła
Gdy za innych winy bedę winna
Nawet wtedy uczucie nie zgaśnie

Prędzej sama na wieki zasnę.
Nie mów: Żegnaj na zawsze
Nikt nie wie z kim u boku kiedys zaśnie
Lecz jeśli już pójdziesz
Jeśli błędu tego nie zrozumiesz
Będę wciąż chciała abyśmy byli razem
Me serce będzie mi drogowskazem

Nigdy nie zrobię w tył kroku
A Ty może zrozumiesz, że nikt nie wie
Kto kiedyś zaśnie u jego boku...

autor

Monna

Napisany: 2007-01-24 Dodano: 2007-01-24 11:36:31

Ten wiersz przeczytano 515 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Pesymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie