Nieświadomy urok
Zakopane pudełko w kartonie,
robi się z wiekiem szorstkie...
Wdzięcznie odkładana gleba,
obślizgła,poczerniała potrzeba!
Teraz mnie i nas już nie ma,
Starczyło słowo i uciekam...
Wierzę,ufam-zapomniałam...
Własnymi ścieżkami chadzam!
autor
BiałaCzarownica
Dodano: 2014-02-26 13:28:59
Ten wiersz przeczytano 528 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (7)
Słowa nie zawsze bolą.Czasem odbierają nam po prostu
wiarę czy oddalają od siebie. Może być tak ,że dane
słowo zabija tą drugą osobę w nas samych.
slowa barsziej bola niz czyny,tajemnicza tez jestem
Tak, jak napisał Oskar, czasami za ciasno dwojga na
jednej ścieżce. Dobranoc
Bywa, że trzeba wejść na własną ścieżkę, zwłaszcza gdy
ktoś inny nas nie zauważa i zostawia na
zapomnienie.Dobry wiersz,krótko i na temat.Radziłabym
po przecinkach dać spację.
Serdecznie pozdrawiam :)
"Starczyło słowo i uciekam..."
A co to za słowo było jak można wiedzieć?
zgadzam sie z toba oskarze,wszak moja kocia
natura,pozdrawiam
Czasem dla dwojga za ciasno na jednej ścieżce.
Pozdrawiam.:)