(nie)szczęście
Między nocą a dniem.
Stoję sama – bez niczego.
Zabrałeś mi wszystko to,
Co mogłam teraz mieć.
Byliśmy szczęśliwi – tak mi się
wydawało.
Teraz wiem okradłeś mnie z uczuć.
Wyplułeś me serce jak przegryzioną
pestkę.
Wszystko zniszczyłeś jednym ruchem.
Jednym gestem pozbawiłeś mnie ludzkich
uczuć.
Nadziei…
Miłości… i …
Zrozumienia.
Runął mój świat
Jak domek z kart.
Ty triumfujesz – wygrałeś!
w tej roli pajaca.
Nie spojrzałeś na mnie,
nie przejąłeś się nawet,
że zraniłeś moje uczucia!
autor
Franka_88
Dodano: 2011-03-17 05:54:30
Ten wiersz przeczytano 427 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Rozstania są bolesną strona kazdej miłości,sporo wody
przypedzie łzy zaleja twe skroni gdy woda opadnie a
łzy obeschną nowa wspaniałą miłości przybędzie,niech
nie martw się przecież jak to mówią ...
Tego kwiatu to pół światu
Dobra rada...niech się ta Pani za bardzo nie
przejmuje:)
Czasem się z miłości rezygnuje, zgadując co ten drugi
czuje! Pozdrawiam!
ładny ..ale nikt sie nie przejmuje ludzkimi uczuciami
...pozdrawiam ciepło