Nieustanne tweetanie
„Nieustanne tweetanie”.
07.04.2015r. wtorek 13:38:00
Nieustanne tweetanie
Tobie moje kochanie.
Moje serce Ciebie kocha,
A dusza wciąż szlocha,
A Ty nie bój się
I pozwól wyrazić się temu ustami,
Niech to, co jest miłością
Poczuje, że kochamy się nawzajem,
Szczerze, a nie z jajem.
A to wszystko, co nowe
I pełne radości i pokoju,
Niech nie wyrywa nas z romantycznego
nastroju.
Nieustanne tweetanie
O pragnieniu Miłości,
Która to jest pełnią tego wszystkiego,
Co każdy zakochany posiada,
Więc proszę zostań misjonarką
odwzajemnionej Miłości.
Ty proszę bądź tą, która daje mi zupełnie
nowe życie
I tą, która zrodzi nowe życie,
Które to będziemy szanować, kochać,
A szczególnie wtedy, gdy będzie ono
bezbronne.
Tak bardzo byłoby pięknie,
Gdyby każdym kolejnym wieczorem
Mogliśmy w czułości stwierdzić,
Że wykonaliśmy wszystko, co w naszej
mocy,
By przy Bożej pomocy
Móc odwzajemniać spojrzenie,
Szczególnie te płynące z oczu tej malutkiej
istotki,
Którą trzeba zawsze kochać i szanować.
Niechaj cała ta historia, całe te przeżycia
będą nasze,
I ofiarujmy sobie miłość tak bardzo z
czułością.
Ponadto niechaj każdy kolejny dzień
Pomaga nam łagodzić wszelkie przeciwności
Burzące oazę miłości.
Niechaj ta Miłość, która de facto jest
czymś nieokreślonym
Będzie ponad uogólnieniem i ziszczonym
pragnieniem.
Kochana, nieznajoma, proszę strzeżmy się
nawzajem
I troszczmy się o dzieło istnienia.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.