Niewiasta i Książę

Razu pewnego, nie tak odległego
Pewna niewiasta, aż nadto biuściasta
Do księcia swego, z twarzy czerwonego
W podskokach gnała i czymś mu machała
Od pasa do brody, od brody do pasa latają
A ona wciąż na niego łasa.
On rad i szczęśliwy, skupić się nie może.
Niechże już ona dobiegnie, pomoże- myśli.
Dobiegła zdyszana i prycha i sapie
A książę już tylko ją swym wzrokiem łapie

Sytuacja z życia wzięta widziana oczyma małej ironistki

autor

niucha700

Napisany: 2012-12-25 Dodano: 2014-01-24 00:05:22

Ten wiersz przeczytano 746 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Fraszka Klimat Ironiczny

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie