niewidoczny krzyk

smutek prowadzi do radosci....drogę w tamta stronę
znasz - wiec....pozdrawiam....

Może to tylko stan chwilowy, jutro nowy dzień i nowe
życie, pozdrawiam:)

lepiej umrzeć ze smutku niż z obojetności, pozdrawiam

Firanki, szyby i ściany odcinają od świata, potegują
samotność. O jakby się chciało rozwalić, stłuc i
zerwać, coś zmienić .

Smutek dominuje. Autorka go całym sobą czuje i w swoim
wierszu przedstawia. Serdecznie pozdrawiam.

Już mi przesłalaś pisząc komentarz, dziękuję

Cała studnia smutku. Mozna to odczuć w kazdym słowie.
Och, choć mały promyczek nadziei chcę Ci przesłać ...