Niewiedza
Siedzą wtuleni w siebie...
Patrzą sobie w oczy...
Wiedzą, że to miłość za nimi kroczy...
Lecz żadne z nich nie odważy się
przyznać...
Do uczucia, które radość wzbudza...
To właśnie życie...
Trudne i smutne...
Za to bardzo często takie cudne...
autor
madziadur
Dodano: 2006-02-21 19:47:03
Ten wiersz przeczytano 464 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.