W niewoli

Sporne poglądy niszczą współżycie wyznawcom.
Każdy ma swoje racje i przy nich obstaje.
Nierzadko pod ukryciem swoje grzechy taszczą,
ci co inaczej czują ludzkie obyczaje.

Trudno rozwiązać węzeł, gdy zaplącze diabeł.
Boga do tego mieszać? No nie, żadną miarą.
Człowiek ma wolną wolę. Inność? Chciał, i nabył.
Każdy ma do wyboru miłość jak świat starą.

Miłość, która wartością przetrwała przez wieki.
Mężczyzna i kobieta, piękno samo w sobie.
Wydaje na świat owoc, nazwany człowiekiem.
Jest nim i ten, co mówi - inaczej to zrobię.

Wbrew pozorom, pomyśleć, inność niby w genach.
Co się ze światem stanie w wolnej lubieżności?
Epidemia się szerzy, gdy ma przyzwolenie.
Kto na tej pięknej ziemi po nich tu zagości.

Bóg nie ma nic wspólnego z palaczem, pijakiem,
Z narkomanem, mordercą, z intymnie swawolnym.
Sami siebie skazali na byt byle jaki.
Niejeden ze snobizmu normalność zniewolił.

Mówią - mędrcy czerpali z tej studni przez dzieje.
Rzeka z nadmiaru wody częstokroć wyleje.

autor

julka56

Dodano: 2010-01-23 00:23:42

Ten wiersz przeczytano 1662 razy

Oddanych głosów: 25

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie