NIEWYSŁUCHANA LEGENDA

opalam się na dachu
takie ogromne rozpalone oczy robisz
nie będę nigdy zebrą o nie
natura ludzka legenda w jasnopełni
skrada się niewysłuchana
i zmartwychwstał na brzegu bez
wszystko staje się realne

patrz tam plama błękitu migotliwa
twarz odwróconego
w kompozycję zamienia czystą
ciszy wysłuchanie
pierścienia co zaciska gardło ze wzruszenia
i wypukłość zlewa wschodem słońca
w zgodność nagle dawną

z powietrza dźwięk skrzypiec wzbiera
na darmo obracają morza zegary
ruszasz wstecz krajobrazy krzepną
to przyjaciela miłość noszą miano
rozpędzenie puste i brudne kałuże płoszą
przywołują zachwyty słowa noc poranek
nie wymażesz przytulenia pocałunku

z takim co wie czego chcę naprawdę
przesuwają się wieki a my tacy sami


UŁ

napisany Łódź,29.07.2009 ula2ula

autor

ula2ula

Dodano: 2009-07-29 11:54:51

Ten wiersz przeczytano 948 razy

Oddanych głosów: 22

Rodzaj Obrazkowy Klimat Rozmarzony Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie