NIEZAPOMNIANA ...
Takiej twarzy nie można zapomnieć
pięknej kobiecej pełnej uśmiechu
błękitem oczu serce nakłuła
zapachem ciała wabiła do grzechu
śliczna blondynka mądra kobieta
wyrwała serce nie tworząc rany
spojrzeniem swoim mnie zniewalała
potem szeptała mój ty kochany
to było piękne niezapomniane
gdy piękne ciało w moje wtapiała
usta ze sobą czule tańczyły
do raju bramy się uchylały
miłość z rozkoszą się połączyło
i była wiosna ptaki śpiewały
szczęściem pachniało wokół powietrze
gdy serca płacząc się rozstawały
Jak zwykle wieczorem wpadnę komentować.
Komentarze (22)
Pięknie, romantycznie Wojtasku. Miłego dnia.
Pozdrawiam serdecznie:)))
dobrze, że zostały piękne wspomnienia :-)
pieknie opisujesz NIEZAPOMNIANĄ
Z przyjemnoscia :)
Pozdrawiam, Wojtasku :)
jakże romantycznie ukłony
Pięknie, romantycznie po prostu ślicznie:)) Z
przyjemnością przeczytałam pozdrawiam ciepło:)
Ładnie ujęty stan zakochania:) Cóż bez tej miłości
byłoby warte nasze życie:)
Pozdrawiam:)
Ile miłości tyle serca w twych wierszach. Pozdrawiam
serdecznie.
Szkoda tych serc ze musiały się rozstać.Tak potrafi
kochać tylko człowiek ,który ma wielkie serce.Twoje
wiersze są napełnione takim wielkim
uczuciem.Pozdrawiam.
Jakbyś opisywał moją piękną panią.
Nawet tama wody nie zatrzyma ..
Boże jak Ty ją kochałeś, ta miłość nie powinna się
rozejść.Czemu pozwoliłeś. Pozdrawiam Wojtku.
Romantycznie i troszkę smutno
Pozdrawiam Wojtku:)
a później listy takie miłosne i na odległość życie
radosne, lecz ile tak można, flaszka na stole
- wypiję do dna.
Pozdrawiam serdecznie
Jak zawsze, cieplo i z romantyzmem w strofach
wiersza.:)
Pozdrawiam, milego dnia, Wojtku.