Niezapowiedzianych Ludzi Mysli

Sw.P Jozefowi

Ten dom zapomnial o rekach co go wznosily
Ten znowu zapomnial kto tworzyl jego cieplo
Bialych ptakow sznur nad kominem niebo poskromly
Niezapowiedzianych ludzi mysli z pochodnia przychodza

Zacieram wiec pamiecia ostatni twoj usmiech
I juz widze go jak przez wytarty drzwi judasz
W pustym placzu tkwi pordzewialy zmierzch
I gdy Cie odwiedze gleboki sen udasz

autor

DANEK

Napisany: 2007-08-18 Dodano: 2007-08-18 16:26:07

Ten wiersz przeczytano 466 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie