Niezasuszalne
Opowiedz o kwiatach zasuszonych w
albumie.
Czy pamiętasz ich zapach? Ja zapomnieć nie
umiem.
Wczesnym rankiem zebrane, z pierwszym serca
drgnieniem,
woń miłości wzbudzały tworząc nowe
pragnienie.
W płatkach mieni się zachwyt wiecznie
młodych uczuć,
ptaków śpiew powkładany jest muzyką dla
uszu.
Ślady rosy stęsknionej znaczą linie
życia
otulone promieniem doczekały odkrycia.
Szumem wiatru w granulkach niosą świeży
powiew,
przechowanie ich sztuką, czy potrafisz? -
odpowiedz.
Opowiadaj o kwiatach zasuszonych w
albumie,
wciąż pamiętam ich zapach i zapomnieć nie
umiem.
autor
DarMas7
Dodano: 2010-04-17 10:45:45
Ten wiersz przeczytano 1085 razy
Oddanych głosów: 18
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (17)
bardzo ładny wiersz,przypomniał mi dawne
czasy...pozdrawiam
witaj DarMas, bardzo piękny wiersz,
o zasuszonych kwiatach.
zasuszyć różne kwiaty jest sztuką.
przełożone kartkami pamiętnika, książki.
po odkryciu ich, powraca cała historia, okolicznośći,
związane z ich zbieraniem.
Czuć zapach i atmosferę tamyych chwil.
a jeśli jeszcze związne są z wielką miłością, zupełnie
rozbrajają.
Pozdrawiam serdecznie.