niezbędny drobiazg
do szczęścia brak mi zielonej kropki -
drobiazg zgubiony w kosmosie
a ja wytrzeszczam ciała niebieskie -
wyokrąglam orbitalne elipsy. źrenicami
przeczesuję wszechświat w poszukiwaniu
nadziei online
autor
grusz-ela
Dodano: 2018-02-03 20:54:09
Ten wiersz przeczytano 1409 razy
Oddanych głosów: 28
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (49)
Elu weź moją niech oświetli na zielono twoje chwile
sercem pozdrawiam
A dziękuję, Zdzisiu :)
Wszechświat jest pełen niespodzianek :) Dziekuje Ci
bardzo :)
Piszesz niebanalne wiersze, Elu. Przeczesując
wszechświat czasem i... gwiazdkę można złapać.
Moje duże uznanie :)
D.A., słusznie - niech oddawa :)))
Ależ się cieszę, że Cię widzę :))
Maryla ma!
W pociągu byle jakim!
Ściska w ręku, niech oddawa!
Pozdrawiam.
Arek, nie wymyślaj - twarz online to aż :) Jakie
tylko? :)
Dobrego wieczoru :)
niby się znamy,
znam ten gest, znam tę minę -
(gdy podpierasz dłonią twarz).
jesteś tylko online. :(
Pozdrawiam wzajemnie krzychno :)
Witaj Eluś:)
Zycie składa się z drobiazgów zatem szukaj:)
Pozdrawiam serdecznie:)
ewaes :) Nadzieja zawsze w cenie, a kolor jej zielony
:)
Ciężko znaleźć kropeczkę w kosmosie... Jeszcze zieloną
:)
Pozdrawiam :)
Dziekuję, Sotku, za Twoja refleksję.
Pozdrowienia :)
Do szczęścia czasami nie potrzeba wiele, wystarczy
odrobina miłości:)
Pozdrawiam:)
Dzięki, marcepani :)
kosmicznie fajnie :) metafora na medal :)