Nim wzejdzie świt

Pan Bodek, Bogusławie pięknie Ci dziękuję i cieszę się
z Twojego powrotu na Beja.
Serdecznie Cię pozdrawiam i życzę zdrowia!

Smutna, wymowna melancholia.
Piekne wersy.

Pozdrawiam serdecznie, Lariso, pozostajac pod urokiem
wiersza. :)

Piorónek zbójnicki, pięknie dziękuję za ciepły,
refleksyjny komentarz.
Prawda, że czasami mieszają się temperatury uczuć i
jest to zjawisko normalne. Nic nie jest constans.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Pani Mario, pięknie dziękuję za ars poetica w
komentarzu.
Serdeczności przesyłam

nureczka, pięknie dziękuję.
Czasami dzieją się dziwne rzeczy i nikt temu nie
zaprzeczy.
Serdecznie Cię pozdrawiam

_wena_, pięknie dziękuję za ciepły, refleksyjny
komentarz. To prawda, że miłość nie powinna nikogo
ranić.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Mily, pięknie dziękuję.
Jest mi bardzo miło.
Stefa1932, pięknie dziękuję za ponowną wizytę.
Serdecznie Was pozdrawiam

Maria Sikorska, pięknie dziękuję za ciepłe słowa.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Hej! Larisko -:)
Obok melancholii jest również smutek,
jakiemu towarzyszą nie tylko zaćmienia, ale ciepło
wymieszane z zimnem tworząc temperatury jako chwilowe
zaniechania równowagi.
To normalne!
A wiersz? Super.

Pozdrowienia!

Kri, tak smutek czasami jest podobny do nocy polarnej.
Pięknie to wyraziłaś.
Rozalia3, miło mi, że dostrzegłaś metaforę księżyca.
Pięknie Wam dziękuję za ciepłe, refleksyjne słowa i
serdecznie Was pozdrawiam

GrzelaB, Sławomir.Sad, pięknie dziękuję. Jest mi
bardzo miło.
Serdecznie Was pozdrawiam

Zosiak, pięknie dziękuję.
Jest mi bardzo miło.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Kazimierz Surzyn, pięknie dziękuję za ciepłe,
refleksyjne słowa.
Serdecznie Cię pozdrawiam

AAnanke, pięknie dziękuję za Twoje ciepłe słowa.
Miłość czasami potrafi sprawić ból. Pięknie to
wyraziłaś w swoim komentarzu.
Serdecznie Cię pozdrawiam

Driana, pięknie dziękuję.
Serdecznie Cię pozdrawiam