No.6
Na ostrogach mego życia
co w nieładzie bezkres ma
wiary i miłości mały ślad
Płaczem dziecka sie zaznacza,
ogniem świeczki w ciemną noc
wciąż za mała by wybaczać
wciąż za małą dzierży moc
Nagle staje tuż przedemną,
gigant bólu nią skruszony
i podąża dniem wraz ze mną -
jak mam kochac - nauczony
autor
sunit
Dodano: 2007-10-08 10:05:48
Ten wiersz przeczytano 481 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
tródno cię odnaleźć w tym wierszu ,twoje uczucia są
mieszane , jesteś na równi, nie wiadomo , jaki
kierunek wybierzesz. ładny wiersz.