noc na starym cmentarzu z...

słońce w duszy świetlistą muzyką mi gra

rozbrzmiewa kolorowym blaskiem

migoczącym na tle czarnego nieba

swym spokojem opromienia przepełnione miłością

twarze kamiennych aniołów

czerwona łuna unosi się nad umarłym miastem

ostatnim przystankiem szalonego ekspresu o nazwie życie

wyzwanie dla naszej wiary i tylko jedna myśl

kołatająca się w głowie

memento mori...

i pewien szaleniec który powiedział

non omnis moriar

wiec z pieśnią na ustach staje w magicznym świetle księżyca

tańcząc ze szczęściem do melancholijnej muzyki czerwonych gwiazd

i tak pomiędzy Bogiem a prawdą

szeptem na ucho stojąc tu gdzie się rodzi dusza

życzę wam spokojnej nocy i dobrej śmierci

bo onegdaj wychylając głowę z pociągu

tej komedii tragicznej w gwiazdach dostrzegłam wolność

do której bramą jest pożegnanie z doczesnością

więc tym, co nie umrze niech będzie...

...świadectwo wiary i życia

które umyka jak woda przez palce

nawet nie wiemy kiedy



dobranoc...

autor

Baraka

Dodano: 2007-03-18 18:33:41

Ten wiersz przeczytano 617 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie