Nocą się odchodzi...

Wszyscy opuszczają człowieka;
milczące spojrzenia, krzywe uśmiechy,
a dusza płynie przez ciało jak rzeka
nieujarzmiona wyliczając jego grzechy.

W ciemnej rozpaczy, gdy księżyc gaśnie
zatopiony w świecących gwiazdach nocy
człowiek się topi na jawie, a w śnie
przeklina Boga, czemu nie posiadł jego mocy.

Pijak cierpienia toczy się po ulicy
obija się o latarnie dające ostatnie życie
a za nim chodzą ciemne postacie - żałobnicy
słuchając kiedy serce odda przedostanie bicie.

Przed bramą, pod kościelną iglicą
stanął trupi człowiek chcąc spojrzeć na nią
a za nim żałobnicy już ze świecą klęczą
duszę ratują ją zabierając, a ciało raniąc...

autor

Majewski

Napisany: 2006-02-26 Dodano: 2006-02-26 20:54:15

Ten wiersz przeczytano 392 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie