nocą umierają liście

nie wiem dokąd prowadzi noc kiedy w nią wsiąkam, spacerując po pustych uliczkach.
oszronione szyby wpatrzone w zadumane latarnie, więc i ja wypełniam kałuże kroplami.
po śladach osuszy je wiatr, wyszepcze moje imię wtedy zapamiętam, wrócę do domu.

na razie czekam. zbyt zimne ławki w parkach
by odnaleźć swój cień, zagrzać mu miejsce, chociaż słowa garną się do parujących ust, jak pytania bez odpowiedzi.

pod nogami układają się liście. zasypiają na wszystkie jutra.
wybieram najładniejsze, przytulam.
rozsypują się w rękach.

autor

elka2

Napisany: 2019-11-08 Dodano: 2019-11-08 17:43:31

Ten wiersz przeczytano 769 razy

Oddanych głosów: 13

Rodzaj Biały Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie