Nocna tęsknota

Późną nocą, w tajemnym zeszycie
wiersze piszę promieniem księżyca.
W modlitewnej zadumie szepczę drogie imię,
jesteś daleko, bliskość twoja przy mnie
szemrze pluskiem leśnego strumyka,
w otulinie nocnej, cichutkiej muzyki.

Słucham i słucham, a w duchów godzinie
wszystko ma inny wymiar, czas się zatrzymał,
rozpędzone myśli gonią po zaspanym niebie
z szybkością ptaka, który jeszcze nie wie,
że zaniesie słowa najtkliwszej czułości
i uśmiech, który na ustach wciąż noszę.

Miłosnej tęsknoty nić znowu się przędzie
brak ciebie, lecz wiem, że nie będziesz
przy mnie blisko w kochanków godzinie
będą sama, aż noc srebrną łodzią odpłynie
z przystani nostalgii, tęsknego kochania,
wtedy może zasnę w ramionach świtania.

W następne noce znowu będę skrycie
tkać nić tęsknoty na krosnach księżyca.

zmyślanka nocna :)

autor

Biala dama

Napisany: 2008-03-15 Dodano: 2008-10-16 00:03:50

Ten wiersz przeczytano 2350 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Nieregularny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie