Nocna wędrówka

Wiersz do Antologii Gdyńskiej

Wędruję nocą pod rękę z księżycem
wiatr nam przygrywa
dmuchając w organy w gdańskiej Oliwie.

Przy tych dźwiękach idę Traktem Królewskim
dziś zwanym Długim Targiem.
Przy fontannie Neptuna
znużona przysiądę,
chłodną wodą
zroszę skronie.

Z zachwytem spojrzę na architekturę
starych kamienic
okalających rynek.

Wędrując dalej o Gdynię zahaczę;
tam trolejbusem
pojeżdżę trochę.
Nie znam jeszcze tego miasta,
więc uroki jej przede mną.

W Sopocie wyjdę na molo,
spojrzę w głębię Bałtyku.
Widnokrąg wzrokiem otoczę
w księżycowej poświacie,
z tęsknotą, na skrzydłach mew
w dal poszybuję .
Bo we śnie chętnie
tak podróżuję.

autor

jagoda andreas

Napisany: 2019-02-02 Dodano: 2019-03-18 23:04:16

Ten wiersz przeczytano 1178 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Wolny Klimat Obojętny Tematyka Ojczyzna

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie