Nocne czekanie

Przeklęta samotność budząc się nocą,
ze snów cierpienie jak brwi wyskubuje.
A za oknem srebrne gwiazdy migoczą,
i księżyc spłakany łzy rozmazuje.

Gdy w cieniu rozpaczy nurzam się cały,
gdy czarę goryczy łykam ukradkiem.
W warkoczach komet sny z niebios spadają -
kalecząc marzenia swoim upadkiem.

Tak chciałbym jeszcze do wspomnień powrócić,
serce w bukiecie fiołków ofiarować.
Zaplątać się w splot kędziorów złocisty,
i całować cię, całować, całować...

autor

Stumpy

Napisany: 2017-01-11 Dodano: 2017-01-11 10:59:48

Ten wiersz przeczytano 670 razy

Oddanych głosów: 17

Rodzaj Rymowany Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie