nocne delirium

na starym zegarze wybiła północ...

w kominku palą się moje marzenia
z obłędem w oczach żegnają się ze mną;
chciałabym im pomóc doczekać spełnienia
zeswatać jeszcze choć z nadzieją jedną...

słyszę jak ukojenie za ścianą ciężko oddycha
szepcze coś do siebie... pewnie intrygę splata;
wreszcie wymyka się na ganek i w ogród czmycha
groby nadziei trupich swoim tchem oplata...

cmentarne zjawy racji moich z ogrodu jęczą
a dźwięk ten upiorny... aż umysł zamroczy;
spoglądam więc na łóżko, przed którym klęczą
służebnice diabła łypiące na mnie pustymi oczy...

pod stołem zaś sznurami związane siedzą
pęczki niewolnic - moich zmysłów cielesnych;
ni słowa nie rzekną, nic nie powiedzą...
widzę na nich za to kilka ran iście bolesnych.

a ja sobie siedzę w kącie przytulona do ściany
raz po raz łzę upuszczając w niemocy;
tak bardzo dotkliwie dano mi odczuć koszmary
strasznego oblicza diabolicznej nocy...

autor

yohana

Napisany: 2005-12-23 Dodano: 2005-12-23 20:31:21

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie