Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Nowa rzeczywistość

Ciemne kłęby dymu pokryły jasnoniebieskie niebo tak że zapadła grobowa ciemność. Tudzież tą ciemność oświetla rozjaśniają kłęby ognia który siecze wieżowiec. Ludzie w pośpiechu uciekają w stronę gdzie niebo staje się bledsze jaśniejsze niczym światełko w głębi jaskini. Kierując się ku jego blaskowi ludzie uciekają. Są przerażeni. Zostawiają wszystko co do tej pory kochali.. swych bliskich, przyjaciół. Ich celem jest przeżycie. Oddalając się od ognia czują żal. Te miasto to ich wspomnienia, historia, duma a teraz gdy wszystko osiągnęli wszystko obraca się w niwecz. Miasto niknie w Ognia czerni. Teraz muszą zacząć od nowa. Ogień niczym paszcza lwa pochłania wszystko dobro i zło. Nikt już nie próbuje go ratować. Nie wygrają z przeznaczeniem które ich spotkało. Otrzymali nadzieje na nowe życie. Wierzą w to i zaczną czynić nowe cuda nowe dobro. Jednak to co stracili już nie odzyskają, będzie istnieć w ich wspomnieniach. Nim powrócą do tego co stracili pomrą w marzeniach sennych. Będą śnić o domu o mieście co go przez wieki pokolenia na pokolenie do doskonałości doprowadzili. Teraz wiedzą ze co ludzkie jest kruche. Z potęgą natury nie wygrają. Pomrze to pokolenie stawiając fundamenty dzieciom na nową przyszłość. Aby ich nie zamartwiać zabiorą Historie swego życia go grobu. Tak też miasto pozostające w sercach zginie na wieki będzie zapomniane niczym ostatni zachód słońca. Nikt nie wyjawi tej tajemnicy. Ruiny zarośnięte trawą i mchem będą budzić wiele pytań. Pytań bez odpowiedzi. I w końcu ruiny przepadną. Starego miasta już nie będzie. NASTANIE nowa era nowy system nowe wartości. Ciężką żmudną pracą osiągną nową doskonałość ale nie będzie to już to co w tedy. Nie będą sobie zdawać z tego sprawy bo dla nich tego nigdy nie było, niewiedzą o tym. Nie czują straty. Nie widzą jej mimo iż na niej stoją , dotykają stopami jednak nie czyją i nie poczują już przenigdy.
TO WYTWORZYŁ, CO STRACIŁ JUŻ NIGDY NIE WRÓCI TAKIE DOSKONLE EMPIRYCZNE JAK BYŁO.

autor

Pisariusz

Dodano: 2004-05-27 12:31:50
Ten wiersz przeczytano 519 razy
Oddanych głosów: 4
Rodzaj Wolny Klimat Dramatyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »