Nowa Ścieżka
Dedykuję ten wiersz wspaniałym ludziom których poznałem. wycieczka do Kotliny Kłodzkiej.
Tworzą z zapałem głęboką wiarą
Czyny chwalebne małe i większe
Nie do zmierzenia metryczną miarą
To co w człowieku jest najpiękniejsze
Na wycieczkę się wybrałem
Z ludźmi co znaleźli szczęście
Poznać pragnę ich zwyczaje
Może znajdę swoje miejsce
Ukazała przed nami skarbnicę
Wiekowa i nietknięta przyroda
Pewnie jeszcze o tym napiszę
Ale to już inna historia
Gdy słońce zaszło a ptaki ucichły
Nad wodospadem złożyłem życzenie
Smutek i wątpliwości na dnie utkwiły
Utopić na zawsze będzie spełnieniem
Na niedostępnej skale wysokiej
Lśni pieszczona słońca promieniem
Siedzimy w skupieniu i ze spokojem
By spleść serca wspólnym pragnieniem
Nie chcę patrzeć już nigdy wstecz
Wlec brzemienia swych czynów i słów
I tylko w duszy słyszę gdzieś:
"Ad maiora natus sum. ''
Komentarze (3)
Przyroda to dobry temat na wiersz. Trzeba tylko umieć
wychwycić to piękno i już uporządkowane w postaci
wiersza wlać w ludzkie serca - Tobie się to udało
znakomicie. Pozdr. S.
Piękny krajobraz opisałeś- i masz rację, nie ma miary
by zmierzyć to co w człowieku najpiękniejsze!
Ładnie całosc ujęta.Temat ciekawy