Nowe Życie
Gdy mieczem ostrym przebijesz me serce i
wyobraźni znużonej zatrzymasz bieg.
Gdy serce przestanie bić, a wyobraźnia
nigdy więcej nie stworzy idealnego
kłamstwa.
Poczuje wtedy szczęścia smak...
I gdy zamierającym okiem ciemną strugę
ujrzę krwi, odetchnę z ulgą!
Gdy strapiona dusza uleci gdzieś...
Wreście poczuję, że żyję!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.