Nowe Życie

Kłębią się w mojej głowie myśli.
Lecz ta jedna jest ciągle zagadką.
Gdzie schowany jest klucz do mojego szczęścia??
A może, noszę go w sobie?? Nie wiem.
Podaj mi nóż to zobaczę - co tak naprawdę kryje we mnie tożsamość…


Deszcz mojej duszy spływa po studni.
Za dużo w sobie noszę.
Musze się wykrwawić…
Wpadłam w dół.
Widzę ciemność…

Obracam się w takt waszych słów.
Wodospad pogard wali mi się na głowę.
Patrzę w górę i nie widzę wyjścia…
A studnia głucha jak ludzie,
odbija tylko moje krzyki i wołanie o pomoc.
A one uderzają we mnie, raniąc mnie jeszcze bardziej.


Deszcz mojej duszy spływa po studni.
Za dużo w sobie noszę.
Muszę się wykrwawić.
Wpadłam w dół.
Widze ciemność…
Czeka mnie trudna droga…droga do Ciebie

Idę bez końca i nie widzę wyjścia.
Dopiero teraz zaczynam czuć to, czego zawsze szukałam… klucz.
Czuje że stoi mi w gardle i przedziera się.
Jak dziecko które chce wyjść na Świat.
Po dziewięciu miesiącach ciężkiej pracy, rozwoju.
Właśnie narodziło się to na co tak czekałam
Narodziło się nowe Życie… nasze Życie.

autor

Zuzanna

Napisany: 2006-06-25 Dodano: 2006-12-17 16:57:29

Ten wiersz przeczytano 554 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Toniczny Klimat Mroczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie