Nuda i strach
Kiedy nuda mnie
zmorzy
i strach się
dołoży.
Siądę znudzony,
przed strachem
skulony.
Rękę znudzoną
pociągnę,
od strachu
odciągnę.
Odepchnięty znudzeniem,
przed strachu
pragnieniem.
Ucieczka przed
nudą,
strachu jest
hutą.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.